
کرمهای لیفتینگ از نظر علمی چه تأثیری دارند؟
کرمهای لیفتینگ محصولات آرایشی-بهداشتی هستند که ادعا میکنند با سفت کردن موقتی پوست، ظاهر جوانتری ایجاد میکنند. اما آیا این ادعاها پشتوانه علمی دارند؟ در این مقاله به بررسی دقیقتر این موضوع میپردازیم.
عملکرد سطحی vs. تأثیرات عمیق
این کرمها معمولاً با ترکیبات مرطوبکننده قوی یا تشکیل لایهای نازک روی پوست، اثر لیفتینگ موقتی ایجاد میکنند. اما تحقیقات نشان میدهند که آنها بهندرت باعث تحریک تولید کلاژن یا الاستین (عوامل کلیدی در جوانی پوست) میشوند.
ترکیبات فعال در کرمهای لیفتینگ و اثربخشی آنها
۱. پپتیدها: تحریک محدود کلاژن سازی
پپتیدها از ترکیبات ضدپیری پرکاربرد هستند که ممکن است در کاهش چینوچروکهای سطحی مؤثر باشند، اما تأثیر آنها بر چروکهای عمیق ضعیف است.
۲. رتینول: بازسازی سلولی با عوارض جانبی
این مشتق ویتامین A با تحریک کلاژنسازی شناخته میشود، اما استفاده طولانیمدت ممکن است باعث حساسیت پوستی شود.
۳. اسید هیالورونیک: آبرسانی موقت
این ماده با جذب آب، پوست را بهطور موقت پرتر نشان میدهد، اما اثر آن کوتاهمدت است و پس از شستشو از بین میرود.
۴. آنتیاکسیدانها: محافظت vs. لیفتینگ
ویتامین C و E از پوست در برابر آسیبهای محیطی محافظت میکنند، اما نقش مستقیمی در لیفتینگ پوست ندارند.
بررسی مطالعات علمی: آیا کرمهای لیفتینگ واقعاً کار میکنند؟
نتایج تحقیقات: تأثیرات موقتی، نه دائمی
- مطالعه روی دو محصول پرطرفدار نشان داد تفاوت معناداری با دارونما (پلاسیبو) وجود ندارد.
- پژوهشها تأکید میکنند این کرمها بیشتر جنبه «تجملی» دارند و اثرات آنها پس از چند ساعت محو میشود.
جمعبندی علمی
اگرچه کرمهای لیفتینگ ممکن است ظاهر پوست را بهطور موقت بهبود بخشند، اما ادعاهای مربوط به «جوانسازی عمیق» معمولاً پشتوانه علمی قوی ندارند. برای نتایج ماندگارتر، روشهایی مانند لیزر یا RF ممکن است گزینههای بهتری باشند.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.